ALEKSANDAR SAŠA ERDELJANOVIĆ, upravnik Arhiva Jugoslovenske kinoteke od 2001. godine. Rođen u Zemunu 1963. godine. Diplomirao je na Fakultetu političkih nauka u Beogradu. Autor većeg broja tekstova i članaka o filmu objavljenih u dnevnim listovima i stručnoj literaturi. Pobednik je kviza “Sto godina filma” 1995. godine.
Pokrenuo je rekonstrukciju i restauraciju najstarijih srpskih filmova iz fonda Svetozara Botorića (Karađorđe, Ulrih Celjski…) pronađenih u Beču 2003. godine. Urednik je edicije “Pioniri filma” koju izdaje Jugoslovenska kinoteka. Redovno prisustvuje svim značajnijim festivalima u zemlji a svake godine participira na najznačajnijem svetskom festivalu nemog filma u Pordenoneu (Italija). Bio je gost festivala u Moskvi, Budimipešti i nacionalnih kinoteka u Amsterdamu, Stokholmu... Selektor je Festivala nitratnog filma.
e-mail: kinarhiv@kinoteka.org.rs

RUSKI FILM "12" NIKITE MIHALKOVA, NAJBOLJI FILM  NA 36. BEOGRADSKOM FEST-u. DODELJENE I DRUGE FIPRESCI NAGRADE.
Žiri kritike FIPRESCI Srbija  36. Međunarodnog filmskog festivala - FEST '08, koji je održan od 22. februara do 2. marta 2008. godine u Beogradu u sastavu: Aleksandar Saša Erdeljanović (predsednik, Arhiv Jugoslovenske kinoteke), Sandra Perović (RTS) i Vladan Petković (SCREEN International) odlučio je da ruskom filmu "12" NIKITE MIHALKOVA dodeli nagradu FIPRESCI ZA NAJBOLJI FILM festivala. Nagradu je na završnoj konferenciji FEST-a u ime ekipe i reditelja filma primio Ataše za kulturu Ambasade Ruske Federacije u Beogradu gospodin OLEG BULDAKOV. Žiri kritike FIPRESCI Srbija 36. FEST-a specijalnu nagradu FIPRESCI dodelio je tursko-nemačkom filmu „NA IVICI RAJA“ Fatiha Akina. SPECIJALNO PRIZNANJE FIPRESCI za izuzetan doprinos svetskoj kinematografiji žiri je dodelio nemačkom reditelju FOLKERU ŠLENDORFU koja mu je uručena lično u dvorani Jugoslovenske Kinoteke. Pogledajte detaljne izveštaje svih članova ovogodišnjeg žirija kao i fotografije sa dodele nagrada..

Aleksandar Saša Erdeljanović: "KOSTA NOVAKOVIĆ - KRALJ FILMSKOG ČARLSTONA." Povodom objavljivanja prvog diska dvd edicije "Pioniri srpskog filma" u izdanju Jugoslovenske Kinoteke.
U kratkom, ali intenzivnom razdoblju najaktivnijeg bavljenja filmom od 1925-1941, Kosta Novaković je uspeo da od člana „Kluba filmofila” postane reditelj i scenarista igranih i dokumentarnih filmova, odnosno žurnala, vlasnik filmskog preduzeća sa studijom i laboratorijom, producent i distributer filmova, vlasnik ili zakupac nekoliko beogradskih bioskopa, ukratko, jedan od najaktivnijih entuzijasta i filmskih pregalaca na tlu Kraljevine Jugoslavije. Kosta Novaković je rođen 3.VI 1895. u Čačku. Po završetku Prvog svetskog rata u Zagrebu je studirao farmaciju, a potom u Beogradu otvorio sopstvenu drogeriju, ali ljubav prema filmu bila je jača od osnovne profesije. Tako je već u „ludim dvadesetim” Novaković potpisao dva igrana filma, „Kralj čarlstona” iz 1927., danas izgubljenu komičnu dvočinku, po uzoru na burleske Maka Seneta, o doživljajima smešnog starijeg gospodina okruženog lepim kupačicama na jednoj od beogradskih plaža, i jedan od prvih pokušaja stvaranja ozbiljne socijalne drame kod nas, dugometražnu „Grešnicu bez greha” iz 1930. sa Sonjom Stanisavljević, Viktorom Starčićem i Žankom Stokić u glavnim ulogama..

Aleksandar Saša Erdeljanović: ITA RINA. Povodom 100-godišnjice od rođenja slavne glumice.
Staza umetnosti je svojevrstan hod po mukama na putu ka slavi, puna strasti i odricanja, znoja i patnje, popločana ružama ali i trnjem. Dobar primer za ovakvu konstataciju svakako predstavlja životna sudbina Ite Rine (1907-1979), prve, a možda i najznačajnije, međunarodne filmske dive ponikle na ovim prostorima. Ita Rina (pravim imenom Ida Kravanja), Slovenka rodom iz Divače kraj Trsta, po uspostavljanju Kraljevine SHS, sa porodicom se preselila u Ljubljanu gde je pohađala gimnaziju, a zatim se zaposlila u banci. Poput mnogih devojaka, maštala je o tome da postane glumica ili balerina, a za to je osim prirodnog talenta, posedovala i nešto zbog čega su joj njene vršnjakinje zavidele – neobičnu, sanjalačku lepotu. Mada zvanično nije učestvovala na Izboru za Miss Jugoslavije krajem 1926. godine u Zagrebu, njene tajno poslate fotografije su svojom lepotom zasenile sve učesnice (pa i pobednicu, Šteficu Vidačić, kasnije takođe glumicu) i omogućile joj ugovor sa berlinskom filmskom kućom „Ostermajer-film“..

Aleksandar Saša Erdeljanović:
PRVIH POLA VEKA SRPSKE KINEMATOGRAFIJE 1896-1945.
Početak filma u Srba vezan je za prvu filmsku projekciju na Balkanu, održanu u Beogradu u kafani ''Zlatan krst'' 25. maja/6. juna 1896. godine, kada su predstavnici kompanije braća Limijer, Andre Kar i Žil Žiren iz Liona prikazali poznati ''Prvi program Limijerovih filmova.'' Nepunih šest meseci kasnije, Kar ponovo dolazi u Srbiju, gde uz prikazivački program snima i prve domaće filmove (Kalemegdanska šetnja, Tramvajska stanica na Terazijama, Izlazak radnika iz fabrike duvana, Kraljev povratak iz Sofije i Proslava 22. februara), koji se nažalost, danas svi vode kao izgubljeni. Do duše, ovo nije bilo prvo ''filmovanje'' jednog Srbina u svetskoj kinematografiji, jer je ta čast dobijena još 24. oktobra 1896. godine..