FIPRESCI Srbija - Medjunarodna federacija filmskih kriticara

TEKSTOVI: SRĐAN SAVIĆ

Go To FIPRESCI
The International Federation
of Film Critics Official site

Filmovi i festivali iz ugla profesionalnih kritičara


		SRĐAN SAVIĆ. Rođen je 12. 11. 1973. godine u Nišu, gde je završio gimnaziju „Svetozar Marković“. Diplomirao je na Studijskoj grupi za srpski jezik i književnost Filozofskog fakulteta u Nišu. Od 1997. do 2000. bio je zamenik urednika filmskog programa Niške televizije. U julu 2000. prelazi na novoosnovanu TV „Global“, gde je prvo radio kao urednik, pored ostalog i filmskog programa, a od juna 2003. do oktobra 2005. obavljao i funkciju glavnog i odgovornog urednika. Od novembra 2008. do septembra 2012. bio je direktor Niškog kulturnog centra i Festivala glumačkih ostvarenja domaćeg igranog filma u Nišu – Filmskih susreta, a od jula 2012. do jula 2016. obavljao je dužnost predsednika Gradske opštine Pantelej u Nišu. Od jula 2017. godine je na funkciji v. d. direktora Niškog kulturnog centra. Aktivno se bavi filmskom i povremeno književnom kritikom. Objavio je knjigu Onjegin (Niški kulturni centar, 2007), književno-filmsku studiju o sličnostima i razlikama između Puškinovog romana u stihu Evgenije Onjegin i njegove filmske ekranizacije koju je potpisala britanska rediteljka Marta Fajns. Pokretač je i urednik filmske edicije „Kinogram“ pri Izdavaštvu Niškog kulturnog centra. Priredio je u okviru te edicije, u saradnji sa Nebojšom Pajkićem, kultnu knjigu Ruja Nogejre Melvil o Melvilu, a zatim još jednu značajnu filmsku knjigu – Džon Ford autora Pitera Bogdanoviča (Niški kulturni centar, Jugoslovenska kinoteka, 2012)– u saradnji s Dinkom Tucakovićem i Aleksandrom Erdeljanovićem. Pokretač je i filmske edicije „Omnibus“, u okviru koje je kao urednik, u saradnji sa mentorom projekta Nebojšom Pajkićem i priređivačem Đorđem Milosavljevićem, potpisao zbornik tekstova Studiranje Šabrola. Urednik je i filmske edicije „Panteon“, u okviru koje je, s Igorom Toholjem i Aleksandrom Erdeljanovićem, priredio kultnu studiju Pola Šredera Transcendentni stil na filmu: Ozu, Breson, Drajer. Koautor je, s Dejanom Dabićem, reprezentativne publikacije Pedeset godina – vodič kroz Filmske susrete u Nišu (1966–2015). Njegovi tekstovi o filmu zastupljeni su, zajedno sa tekstovima još trojice niških kritičara, u antologiji Svetlo sa tvrđave – niški filmski kritičarski krug (JU film danas broj 92/93) priređivača Severina M. Franića. Tekstove o filmu i književnosti publikovao je u Filažu, JU filmu danas, Novom Filmografu, Kinoteci, Gradini, Politici, Književnoj reči, Presingu, Niškom analitičaru, Narodnim novinama, Slovu... Glavni urednik je niškog filmskog časopisa Filaž. Član je FIPRESCI-ja, srpskog ogranka međunarodnog udruženja filmskih kritičara. Jedan je od osnivača Udruženja ljubitelja stripa „Branko Plavšić“ i glavnih organizatora Međunarodnog festivala stripa „Nifest“ u Nišu. e-mail: filaz.nis@gmail.com
		SRĐAN SAVIĆ o filmu "ENKLAVA" GORANA RADOVANOVIĆA. U savremenoj srpskoj „kinematografiji“ već godinama unazad dominiraju dve vrste filmskih ostvarenja: neozbiljni filmovi koji se bave neozbiljnim temama i neozbiljni filmovi koji tretiraju ozbiljne teme. Katkada se desi da se nekom ovdašnjem stvaraocu omakne i ozbiljan film na neozbiljnu temu, ali je ponajmanje onih kojima uspeva da ostvare ozbiljan film s ozbiljnom temom. Enklava scenariste i reditelja Gorana Radovanovića jedan je od tih retkih izuzetaka, prilično ozbiljno osmišljen i napravljen film sa temom koja je u srpskom igranom filmu novijih vremena neshvatljivo skrajnuta u najmaglovitije kutke kolektivnog zaborava. Radnja filma odvija se nedugo posle martovskog pogroma iz 2004. godine, kada su, tokom celodnevnog divljanja razularenih šiptarskih katila i kačaka, po ko zna koji put u istoriji postradali Srbi na Kosovu i Metohiji i njihova materijalna i duhovna baština..

		SRĐAN SAVIĆ o filmu "SNAJPERISTA" KLINTA ISTVUDA. Davne 1941. godine veliki filmski autor Hauard Hoks (Howard Hawks) režirao je za Vorner braders Narednika Jorka (Sergeant York), jedno od najreprezentativnijih i najupečatljivijih ostvarenja iz razdoblja koje se u istoriji američke kinematografije obično naziva „zlatnim dobom Holivuda“. Bio je to visokonaponskim patriotskim nabojem i nedvosmislenim propagandnim tonovima protkan biografski ratni film, u potpunosti fokusiran na lik i delo američkog ratnog heroja Alvina Jorka (Alvin York), koji je u Prvom svetskom ratu na francuskom bojištu, iako se u početku kao pripadnik jedne od hrišćanskih denominacija pozivao na prigovor savesti, praktično sam savladao nemačko mitraljesko gnezdo i osvojio izuzetno važnu neprijateljsku rovovsku poziciju, ustrelivši pritom dvadesetak i zarobivši više od sto trideset protivničkih vojnika..
		SRĐAN SAVIĆ O FILMU "DRVO ŽIVOTA" TERENSA MALIKA. Tokom projekcije filma Drvo života u Kanu − a Malikov je film prikazan u takmičarskom programu toga festivala, da bi na kraju, kako će se ispostaviti, bio ovenčan i jednom od glavnih festivalskih nagrada, Zlatnom palmom, kao prvo američko ostvarenje kome je to uspelo nakon Morovog (Michael Moore) Farenhajta 9/11 (Fahrenheit 9/11) 2004. godine − pojedini su se gledaoci, kao da je sala prepuna termita ili buva, neprestano vrpoljili u svojim sedištima, glasno negodujući s vremena na vreme povodom zbivanja koja su se odvijala na velikom platnu. Neki od izveštača koji su se zatekli na kanskoj projekciji petog dugometražnog igranog ostvarenja u Malikovoj karijeri opisali su atmosferu u publici kao visokonaponsku napregnutost praćenu katkada neartikulisanim podvriskivanjem, izviždavanjem, brecanjem i siktanjem, ne propustivši pritom da naglase kako je kulminacija te ne baš pritajene gledalačke netrpeljivosti usledila čim je krenula odjavna špica a na velikom se ekranu pojavilo ime scenariste i reditelja Terensa Malika..