Bila bi to žestoka ljubavna melodrama da Brešan nije zaplet prelomio kroz pripovedački glas trećeg junaka, romskog muzičara Đure, koji nastupa u pornićima zahvaljujući obdarenosti (otuda i njegov nadimak Anomalija). Nastao po dramskim tekstovima Mate Matešića, s kojim je Brešan napisao scenario, film pribegava rado korišćenom motivu traganja za devojkom, ka kojoj ga vodi samo porno-kaseta u kojoj junakinja nastupa kao Crvenkapica.

Martin stiže do Beograda, do makroa (još jedna upečatljiva epizoda Voje Brajovića) od kojeg otkupljuje porno-zvezdu. Vrativši je u hrvatski gradić u kojem je snajperom „skinuo četničkog vojvodu“, njenog dragog, Martin teško nalazi način kako da se iskupi. Tu film prilično dramaturški ramlje, ali održava tenziju zahvaljujući vrsnim glumcima i, posebno, muzičkoj pratnji koju Đuro izvodi na „nosnoj okarini“. Završnica će biti otvorenog, smerano bajkolikog tipa, što će reći da se može desiti nastavak.

Dijalog se kreće od neodoljivog humora (posebno kad nas Đuro uvede u svoju porodicu) do blokade junaka koji je Desu dugo osmatrao kroz nišan snajpera. Putovanje do Beograda i natrag neprekidno dotiče predele i ljudske egzistencije koje je obeležio surov ratni sukob, i utoliko je više za poštovanje distanciran, ironični ton filma. U dobro probranoj glumačkoj postavi blista Nada Šargin koju smo zapazili još u filmu „Sutra ujutru“. Njena je pojava na ekranu magnetska. U našem filmu poodavno se nije pojavila zvezda takve izražajnosti.