Čudesni autorski svetovi iz Azije, Afrike i Južne Amerike.
Najbolji
malezijski film
“Cvet u džepu”:
Mimo pompe glamura, u tihom, gotovo,uspavanom švajcarskom gradiću,
frankofonske vokacije, Friburgu, po dvadesetdrugi put, održan je
od 1. do 8. marta, već tradicionalni Međunarodni filmski festival.
Ova manifestacija, iako veoma skromno medijski ispraćena u domaćoj
i stranoj javnosti, predstavlja izuzetno važno mesto okupljanja
filmova iz Azije, ali i Afrike i Južne Amerike.
|
Producent
pobedničkog filma "Cvet u džepu" Liew Seng Tat (u sredini) |
U svetu promenljivih odrednica nekadašnjeg tumačenja autorske
kinematografije, programska orijentacija festivala u Friburgu,
petnaest godina pod palicom Marcijala Knabela, a ove godine po
prvi put pod rukovodstvom Eduarda Vajntropa, verovatno,
predstavlja retku, getoiziranu oazu onog najboljeg i najbližeg
onome sto označava autorska matrica danas.
Na ovogodišnjim programima je bilo preko 100 filmova, smeštenih,
pored glavnog takmičarskog programa u različite celine, poput
retrospektiva, jednog od vodećih južnokorejskih autora, Park
Kvangsua ili Total noara i tome slično, koje je pogledalo preko 25
000 gledalaca, što je gotovo polovina stanovnistva ovog, inače,
mirnog, univerzitetskog grada.
U ušuškani mir, društva obilja, švajcarske provincije, filmovi
autora koji su se našli na programu, doneli su obilje uznemirenja
svojim jednostavnim bizarnim i gorkim istinama.
Poput, duhovnog i emotivnog “cunamija”, gledaoci su bili suočeni
sa humorom obojenim tragičnim traganjem dece za svojim mestom pod
suncem u filmu “Cvet u džepu” malezijskog autora Lu Seng Tata
(koji je dobio i glavnu nagradu festivala “Zlatni pogled”), gorkim
odrastanjem, devetogodišnje, junakinje, u filmu “Devojčica crne
zemlje” južnokorejskog reditelja Zeon Soila (nagrada kritike
FIPRESCI) ili poetski intoniranim suočavanjem sa nečasnim
seksualnim iskorišćavanjem dece i tišinom koja to prati, u
debitantskom filmu “Put” Istar Jasin iz Kosta Rike do brutalnosti
svakodnevice mladih na ulicama Meksika u “Zoni” Rodriga Pija.
Pored niza dokumentarnih filmova smeštenih u posebnu takmičarsku
kategoriju, veliku pažnju svojim provokativnim temama i
osmišljenim autorskim tumačenjima, izazvala su i dva dokumentarna
filma u konkurenciji, pre svega, čudovišna životna saga Kineskinje
He Fengming, čiju sudbinu u burnim vremenima promena u Kini, prati
istoimeni film Vang Binga, kao i “Reciklaža” Jordanca Mahmuda al
Masada koji analizira svakodnevicu jednog mudžahedina suočenog sa
političkim, religioznim i praktičnim zahtevima, koji od njega
traže donošenje “pravih” odluka. Osnovna potka svih ovih filmova
sa različitih meridijana je često uzaludni “pokušaj” održavanja na
okupu i rastakanje porodice u tmurnim, često brutalnim uslovima,
ekonomije i politike.
Borislav Anđelić
|